Wat een apotheose! Wat een prestatie! Ja, het is echt waar… VV Dirkshorn heeft het geflikt!! Kampioen van misschien wel de sterkste 4^e klasse ooit na een razendknappe 0-3 overwinning op het sterke Hugo Boys. Zondag 26 mei gaat direct de clubgeschiedenis in en zal door iedereen die er bij was in Heerhugowaard nooit meer worden vergeten. Dat het ook gebeurde nu het echt moest is een ronduit geweldige prestatie van zowel de hechte selectie als van coach Michel van der Wardt.

Apocalytische omstandigheden voorafgaand aan de ‘wedstrijd der wedstrijden’. Slagregens, donder en bliksem. De weergoden gaven met dit spektakel een misschien wel inspirerend voorproefje. Zou de selectie de nare smaak van vorige week weg kunnen spoelen? De opdracht vooraf was in ieder geval overduidelijk: winnen! Op puntenverlies van concurrent Con Zelo op Texel uit bij De Koog hoefde namelijk normaal gesproken niet te worden gerekend. Eigen puntenverlies – ook een gelijkspel – zou in principe direct fataal zijn. Op supportersgebied werd de strijd met Hugo Boys in ieder geval ruim gewonnen: wat een Dirkshornse steun, geweldig!

Vlak na 14.00 uur floot arbiter van dienst Hoekstra voor de start van de wedstrijd. Hugo Boys trok meteen ten aanval en… het zou toch niet? Een zucht van Dirkshornse verlichting was hoorbaar op de volle tribune toen de bal op de paal belandde. Hugo Boys startte sterk en liet vervolgens ook het overgrote deel van de wedstrijd daarna verzorgd voetbal zien. Na circa 10 minuten kwam Dirkshorn echt in de wedstrijd. Opvallend was de gedrevenheid, gretigheid en intensiteit waarmee gespeeld werd. Een fors verschil met de jammerlijk verloren voorgaande wedstrijd tegen Winkel.

Na een kwartier meldde Stef zich bij een corner met een kopbal, die naast ging. Twee minuten later ging een kopbal van Kamiel eveneens naast. Vlak daarna een corner die door de Heerhugowaarders van de lijn werd gehaald en een schot van Nick Verblauw. Nog voor de 25^e minuut werd Kamiel gevloerd in de vijandelijke zestien en rondde koelbloedig af: 0-1! Tegen het half uur genoot het publiek van een prachtige snelle Dirkshornse aanval, die niet kon worden afgerond. Hetzelfde gebeurde vlak voor rust toen Nick Smit zijn voor het doel langs rollende voorzet net niet bij Kamiel wist te krijgen.

Deed Hugo Boys dan niets de eerste helft? Zeker wel! Zowel Vincent, Stef, Lars als Mees wisten echter iedere keer bij het hoogste niveau dreiging – wat verschillende keren gebeurde – net voldoende in te grijpen. In andere gevallen was het de weer magnifiek keepende Rick, die met veel overtuiging ingreep. De ruststand werd met een voordelige marge van 1 goal bereikt. In de tussentijd leidde Con Zelo op Texel met 0-2 (het zou uiteindelijk 1-5 worden), dus hulp van die kant viel inderdaad niet te verwachten.

Onder alleszins meevallende weersomstandigheden werd de tweede helft aangevangen. Nog 45 minuten nagelbijten… Na enkele minuten werd een gevaarlijk schot van Nick Verblauw gestopt. Even later 2 schoten van de kant van de ‘Boys’ die over zeilden. Na ruim 20 minuten legden ‘de mannen van Michel’ een schitterende aanval op de mat. Deze begon diep op links, waarbij Nick Verblauw de bal op het hoofd van de bij de 2^e paal staande Mike Krijthe wist te leggen die de bal voor het doel kopte waar Tyrone met een schitterende omhaal doel wist te treffen. Een terechte vreugde explosie op en rond het veld: wat een goal in zo’n wedstrijd!!

Eén minuut later een rollertje van Hugo Boys kant en enkele minuten daarna een goal… Of toch niet? Grensrechter Eric was gedecideerd: het was buitenspel. Zou de arbiter de eerst toegekende goal nog afkeuren? Gelukkig…, hij ging af op het advies van zijn grensrechter. Na een half uur een vrije trap van Nick Verblauw, die door de goalie van de oranjehemden net tot corner kon worden verwerkt. Kamiel en Nick Smit werden daarna vervangen door Wout en Willem. Vlak daarna werd Wout prachtig weggestoken, kon de keeper nog net enige redding brengen, maar was het Mike Krijthe die de rebound uit een moeilijke hoek hoog in het doel wist te werken: 0-3!! Het publiek stond nu echt op de banken.

Vlak daarna was er een save van Rick nodig om een Heerhugowaarder treffer te voorkomen. Het spel golfde op en neer en meer wissels dienden zich aan, waardoor Mike van der Hoek, Reheil en Patrick ook hun minuten konden maken. Vlak voor tijd bracht Wout zich met een mooie passeerbal in schotpositie, maar kon er onvoldoende kracht achter krijgen. Het moment was nu bijna daar. Om 15.56 uur klonk dan echt het eindsignaal van leidsman Hoekstra.

Dolle vreugde op het veld bij alle mannen, bij Michel, bij iedereen in de begeleiding en uiteraard op de tribunes. Fakkels, veel gezang, muziek, hossende mensen op het veld en feestende, zingende en klappende mensen op de tribunes. Veel emoties, zeker ook bij de na vele jaren afscheid nemende Patrick, een moment dat voor altijd bij iedereen die aanwezig was in het geheugen gegrift zal blijven. Een prestatie die de ons onlangs ontvallen clubman Jeen Hellinga, aan wie deze titel ook wordt opgedragen, graag had willen meemaken. Met het kampioenschap is ook promotie naar de 3^e klasse behaald. Wie had dit aan het begin van het seizoen durven dromen met deze historisch sterke bezetting van de 4^e klasse?!

Nadat alles en iedereen weer op de thuisbasis van VV Dirkshorn was gearriveerd werd een prachtig feest georganiseerd, waarbij alle betrokkenen terecht flink in de spotlights werden gezet. Niemand werd hierbij vergeten. Iedereen werd hierbij persoonlijk toegesproken door apetrotse voorzitter Henk Rijs. Een prachtig decor voor een historische prestatie, waar nog lang over nagesproken zal worden!!